W poniedziałek 5 czerwca Egipt, Arabia Saudyjska, Bahrajn i Zjednoczone Emiraty Arabskie ogłosiły zerwanie stosunków dyplomatycznych i konsularnych z Katarem. Korespondent Federalnej Agencji Informacyjnej rozmawiał z ekspertem o skandalu dyplomatycznym, który wpłynął już na wzrost światowych cen ropy.

Według Lenta.ru kraje Zatoki Perskiej oskarżają Doha o wspieranie organizacji terrorystycznych i działania destabilizujące sytuację wewnętrzną w tych krajach arabskich. Arabia Saudyjska powiedziała, że ​​zrywając stosunki dyplomatyczne z Katarem, Rijad zabezpieczył się przed „terroryzmem i ekstremizmem”. Królestwo wezwało „wszystkie bratnie kraje i firmy do tego samego”.

Według doniesień medialnych konflikt między krajami Zatoki Perskiej a Katarem miał miejsce po szczycie państw Zatoki i Stanów Zjednoczonych w Rijadzie, kiedy katarska agencja informacyjna opublikowała przemówienie w imieniu emira na rzecz budowania relacji z Iranem. Z kolei Arabia Saudyjska w imieniu wszystkich gości szczytu potępiła Teheran za „wrogą politykę”, grożąc odpowiednią reakcją. Później Ministerstwo Spraw Zagranicznych Kataru poinformowało, że portal agencji informacyjnej został włamany przez hakerów, a samo przemówienie nie ma nic wspólnego z emirem.

Według Gazeta.ru, narodowe linie lotnicze Zjednoczonych Emiratów Arabskich Etihad Airways zdecydowały się zawiesić wszystkie loty do Kataru. Ostatni lot odbył się o godzinie 2.45 czasu lokalnego.

Z kolei sekretarz stanu USA Rex Tillerson powiedział, że Stany Zjednoczone wzywają strony konfliktu do zasiadania przy stole negocjacyjnym, eliminując wszelkie różnice. Waszyngton wyraża przekonanie, że Rada Współpracy Państw Arabskich Zatoki musi pozostać zjednoczona.

Ekspert polityczny i wojskowy Fundacji „Dyplomacja Ludowa” oraz przedstawiciel klubu ekspercko-analitycznego „Przyszłość dzisiaj” Siergiej Prostakow zauważył w komentarzu FAN, że Katar jest wyjątkowym państwem, którego rola w regionie, pomimo niewielkiego terytorium i całkowitego uzależnienia militarnego od Stanów Zjednoczonych, była ogromna. W Katarze znajduje się amerykańska baza wojskowa Al Udeid, siedziba Centralnego Dowództwa Wysuniętego Dowództwa USA, które zajmuje się planowaniem i prowadzeniem operacji wojskowych na Bliskim Wschodzie, oraz 609. Centrum Operacji Powietrznych i Kosmicznych. Struktury te wspierają wszystkie operacje Pentagonu w regionie.

„Jednak taki stan rzeczy całkowicie uzależnia Katar od amerykańskiej polityki wewnętrznej. Kraj bogaty w ropę i gaz był głównym instrumentem Obamy i Hillary Clinton w ich planach dotyczących Arabskiej Wiosny. Obejmowały one nie tylko zmianę reżimów krajów Bliskiego Wschodu zorientowanych na republikańską elitę, ale także redystrybucję rynku węglowodorów, po której Katar uzyskałby dostęp przez Egipt i Syrię do rynku europejskiego ”- wyjaśnił Siergiej Prostakow.

Zdaniem eksperta finansowanie organizacji terrorystycznych, gigant medialny Al-Dżazira, handel gazem i ropą – wszystko to zostało wykorzystane przez Katar na sugestię Waszyngtonu do zniszczenia konkurentów i ugruntowania swojej władzy na Bliskim Wschodzie. Ale dojście do władzy Donalda Trumpa i Republikanów blisko związanych z amerykańskimi firmami energetycznymi powstrzymało ekspansję wpływów Doha. Należy zauważyć, że zerwanie stosunków między państwami arabskimi a Katarem nastąpiło po wizycie prezydenta USA w regionie. A działania, nie mniej niż w Doha, zorientowanych na Waszyngton władz Arabii Saudyjskiej, Egiptu, Bahrajnu i Zjednoczonych Emiratów Arabskich, nie mogą nie mieć nic wspólnego z polityką amerykańską.

– Formalne i protokolarne słowa Tillersona o potrzebie utrzymania jedności Rady Współpracy Państw Arabskich Zatoki nie zmienią niczego w stosunkach krajów konkurujących. W przypadku amerykańskiej polityki na Bliskim Wschodzie wszystko pozostaje takie samo: obecność wojskowa USA w Katarze jest taka, że ​​nie zależy od jakiejkolwiek zmiany władzy w Doha, nawet jeśli tak się stanie. Jednak na rynku ropy i gazu katarskie przywództwo zostaje ostatecznie odcięte od Europy i zmuszone do skupienia się na niestabilnej Azji Wschodniej. A finansowane z Doha grupy bojowników stoją przed perspektywą zostania same w obliczu prosaudyjskich i protureckich rywali oraz koalicji antyterrorystycznej. A Katar, który był główną bronią w zniszczeniu pokojowego Bliskiego Wschodu, okazuje się przegranym z zainicjowanej z jego pomocą „arabskiej wiosny” – podsumował Siergiej Prostakow.

W poniedziałek 5 czerwca Arabia Saudyjska i jej arabscy ​​sojusznicy ogłosili zerwanie stosunków dyplomatycznych z Katarem, tłumacząc swoją decyzję faktem, że to maleńkie państwo jest zbyt tolerancyjne wobec Iranu i takich grup islamistycznych jak Bractwo Muzułmańskie. Arabia Saudyjska, Bahrajn, Zjednoczone Emiraty Arabskie i Egipt postanowiły zerwać stosunki dyplomatyczne z Katarem zaledwie tydzień po wizycie prezydenta USA Donalda Trumpa w regionie i wraz z Arabią Saudyjską skrytykował Iran za wspieranie terrorystów w krajach od Syrii po Jemen.

1. Co spowodowało tarcia dyplomatyczne?

Sprawa dotyczy głównie Iranu. Iskrą, która wznieciła pożar, był raport katarskiej państwowej agencji informacyjnej, w którym znalazły się komentarze władcy Kataru, szejka Tamima bin Hamada Al Thaniego, który skrytykował wzrost nastrojów antyirańskich. Katarscy urzędnicy szybko usunęli ten komentarz, obwinili hakerów za jego pojawienie się i wezwali do zachowania spokoju. Krytyka mediów ze strony Arabii Saudyjskiej i Zjednoczonych Emiratów Arabskich nasiliła się po tym, jak w weekend szejk Tamim zadzwonił do irańskiego prezydenta Hassana Rouhaniego, demonstrując wyraźne lekceważenie poglądów Arabii Saudyjskiej.

2. Czy chodzi tylko o napięcia między sunnitami a szyitami?

Częściowo. Kierowana przez szyitów Islamska Republika Iranu jest głównym regionalnym rywalem Arabii Saudyjskiej, rządzonej przez sunnitów. Ci dwaj główni eksporterzy ropy wspierają przeciwne strony w kilku konfliktach, w tym w Syrii. Tłumacząc decyzję o zerwaniu stosunków dyplomatycznych, Arabia Saudyjska odniosła się do faktu, że Katar wspiera „grupy terrorystyczne dążące do destabilizacji sytuacji w regionie, w tym Bractwo Muzułmańskie, Państwo Islamskie i Al-Kaidę (organizacje terrorystyczne zakazane na Federacji Rosyjskiej - red.). Oskarżyła również Katar o wspieranie „sponsorowanych przez Iran grup terrorystycznych”, które działają we wschodniej prowincji królestwa, a także w Bahrajnie.

3. Dlaczego zerwanie stosunków dyplomatycznych nastąpiło właśnie teraz?

Sytuacja wyraźnie się nasiliła po wizycie Trumpa. Kilka dni po tym, jak Trump i król Arabii Saudyjskiej Salman bin Abdulaziz uznali Iran za największego sponsora terroryzmu na świecie, królestwo i Zjednoczone Emiraty Arabskie oskarżyły Katar o próby udaremnienia planów izolowania Iranu. Szejk Tamim był krytykowany przez gazety, przywódców duchowych, a nawet celebrytów. Oddział Al Jazeery w Rijadzie oskarżył go o dźganie sąsiadów irańskim sztyletem.

4. Co mówią analitycy?

Kontekst

Cyberwojna w Zatoce Perskiej zaraz po wizycie Trumpa. Zbieg okoliczności?

Al Jazeera rozpętała wojnę informacyjną przeciwko Rosji

Jak mały Katar podbił duży region

5. Co mówi Iran?

Prezydent Iranu Hassan Rouhani, który w maju został ponownie wybrany na drugą czteroletnią kadencję, mówi, że jego kraj jest gotowy do rozpoczęcia negocjacji w celu rozwiązania kryzysu. W tym samym czasie najwyższy przywódca Iranu, ajatollah Ali Chamenei, który dzierży większą władzę niż Rouhani, powiedział, że reżim saudyjski jest w pewnym sensie podupadły z powodu swojej polityki w Jemenie. W 2015 roku Arabia Saudyjska utworzyła koalicję państw sunnickich do walki z zdominowanymi przez Iran szyickich rebeliantów w Jemenie, którym udało się obalić rząd wspierany przez Zatokę Perską. Wojna w Jemenie trwa.

6. Gdzie jeszcze zderzają się interesy Arabii Saudyjskiej i Iranu?

Oba państwa wspierają przeciwne strony w konfliktach w kilku krajach regionu, od Syrii po Jemen. Podejrzenia, że ​​Iran stał za cyberatakami na saudyjskie agencje rządowe groziły dalszym zaostrzeniem napięć między tymi dwoma krajami pod koniec 2016 roku. Wcześniej w 2016 roku, po egzekucji wpływowego szyickiego przywódcy duchowego w Arabii Saudyjskiej, protestujący podpalili ambasadę Arabii Saudyjskiej w Teheranie, powodując zerwanie przez Arabię ​​Saudyjską stosunków dyplomatycznych z Iranem.

7. Czy jest coś nowego w sporze z Katarem?

W 2014 Arabia Saudyjska, Zjednoczone Emiraty Arabskie i Bahrajn tymczasowo odwołały swoich ambasadorów z Kataru. Następnie przyczyną zatargów był Egipt, gdzie Katar wspierał rząd Bractwa Muzułmańskiego, a Arabia Saudyjska i Zjednoczone Emiraty Arabskie sponsorowały wojskowy zamach stanu. Ponadto przywódcy Hamasu i talibów znaleźli schronienie w Katarze. Arabia Saudyjska i jej sojusznicy chcą pokazać Katarowi – krajowi o populacji 2,6 mln – że stara się grać w innej strategicznej kategorii wagowej – twierdzą analitycy.

8. Czy Katar nie próbuje tego zrobić?

W mniejszym stopniu teraz. Podczas powstań Arabskiej Wiosny przywódcy Kataru poparli te grupy, które wzywały do ​​zmian – stając się wyjątkiem wśród rządów Bliskiego Wschodu. Od tego czasu grupy Bractwa Muzułmańskiego w dużej mierze poniosły porażkę, a w 2014 roku, w obliczu zagrożeń ze strony sąsiadów z Zatoki Perskiej, Katar odmówił im wsparcia. Katar stara się również zostać wiodącym mediatorem w regionie. Jej przywódcy utrzymują związki z różnymi partiami, od walczących plemion w Libii i talibów po Stany Zjednoczone. Z drugiej strony, wspierając niektóre partie w rewolucjach arabskiej wiosny, Katar prawie stracił status neutralnego mediatora.

9. Co jeszcze możesz powiedzieć o Katarze?

Jest największym na świecie eksporterem skroplonego gazu ziemnego i może pochwalić się najwyższym na świecie dochodem na mieszkańca. Katar będzie gospodarzem Mistrzostw Świata FIFA 2022. Znajduje się tam również siedziba kanału telewizyjnego Al-Jazeera. Kiedy w 2003 r. Arabia Saudyjska odmówiła przyjęcia amerykańskiego centrum kontroli lotnictwa w regionie, Katar zaoferował swoje usługi. Dziś jest tam 10 000 personelu wojskowego. (W maju Trump prowadził rozmowy z szejkiem Tamimem w sprawie zakupu amerykańskiego sprzętu wojskowego przez Katar. Trump powiedział wtedy, że USA i Katar są „przyjaciółmi od dawna”.

10. Jak zerwanie więzów dyplomatycznych wpłynie na rynki?

Wszelkie tarcia w regionie powodują niepokoje na rynkach. Spory między krajami Zatoki mogą ograniczać ich atrakcyjność dla inwestorów zagranicznych. Jeszcze przed wizytą Trumpa urzędnicy Citigroup zauważyli, że rosnące napięcia między USA a Iranem mogą mieć „znaczący” wpływ na rynki ropy i rynki finansowe. Katarskie papiery wartościowe straciły na wartości o 5%.

11. Czym różni się obecne tarcie od poprzedniego?

„Wewnętrzne podziały i spory nie są niczym nowym, ale czas i bezprecedensowy poziom presji szczególnie przyciągają uwagę” – powiedział Mehran Kamrava, dyrektor Centrum Międzynarodowych Studiów Regionalnych na Uniwersytecie Georgetown w Katarze, odnosząc się do niedawnej wizyty. Atut. Sugeruje to, że „Arabia Saudyjska i Zjednoczone Emiraty Arabskie chcą całkowicie podporządkować sobie Katar”.

Materiały InoSMI zawierają oceny wyłącznie zagranicznych mediów i nie odzwierciedlają stanowiska redakcji InoSMI.

Kilka krajów arabskich – w tym Arabia Saudyjska, Egipt i Zjednoczone Emiraty Arabskie – złożyło w poniedziałek oświadczenia o zerwaniu stosunków dyplomatycznych z Katarem. Mała, ale bardzo ambitna monarchia gazowa została oskarżona o wspieranie organizacji terrorystycznych i podsycanie regionalnych konfliktów. Co kryje się za tymi wydarzeniami i jakie będą miały konsekwencje?

Kraje, które sprzeciwiły się Katarowi, obiecały nie tylko wydalenie katarskich dyplomatów, ale także zaprzestanie wszelkiej komunikacji lądowej, powietrznej i morskiej z tym emiratem. Monarchia jest też wykluczona z koalicji kierowanej przez Saudyjczyków uczestniczącej w interwencji wojskowej w Jemenie (kraj ten zresztą zerwał także stosunki dyplomatyczne z Katarem).

Oficjalne Doha już zareagowało na decyzję tych państw arabskich o zawieszeniu stosunków z Katarem, nazywając ją nieuzasadnioną i naruszającą suwerenność Kataru. Sama monarchia została opisana jako ofiara „kłamliwej kampanii” mającej na celu destabilizację regionu.

Aktywnie grając na arenie regionalnej (i daleko poza granicami Zatoki Perskiej i Półwyspu Arabskiego), Katar od dawna irytuje wiele krajów arabskich. W szczególności jego wsparcie dla grupy Bractwa Muzułmańskiego (organizacja uznawana za terrorystyczną, jej działalność jest zabroniona na terenie Rosji) i powiązanych z nią sunnickich grup islamistycznych. Jednocześnie obwinia się Katarczyków za wspieranie i popieranie sił proirańskich w regionie. Doha wielokrotnie zaprzeczała oskarżeniom o sponsorowanie grup ekstremistycznych – ale niewielu ma wątpliwości co do ogromnej roli, jaką emirat odegrał w pomaganiu różnym grupom syryjskiej zbrojnej opozycji, w tym takim jak terrorystyczny Front Al-Nusra, zakazany w Rosji.

W niedalekiej przeszłości sam Katar wielokrotnie podejmował głośne interwencje w zakresie polityki zagranicznej. Zerwał stosunki dyplomatyczne z Izraelem, potem z Iranem. Ale, jak na ironię, jednym z powodów obecnego zaostrzenia dyplomatycznego w regionie Zatoki Perskiej była skandaliczna historia pojawienia się pod koniec maja komentarza katarskiego monarchy o potrzebie poprawy stosunków z Iranem. (A Teheran, jak wiecie, jest prawdziwą kością w gardle dla Arabii Saudyjskiej). W Katarze informację tę nazywano „fałszywą” i obwinia się o nią niektórych hakerów, którzy włamali się na stronę internetową państwowej agencji prasowej. Tak czy inaczej, arabscy ​​sąsiedzi zareagowali blokując katarskie media, w tym słynną sieć satelitarną Al Jazeera, która często krytykowała władze saudyjskie i egipskie.

Chociaż oświadczenia Rijadu, Abu Zabi, Kairu i Manamy dotyczące zakończenia ich stosunków z Katarem zostały wyrażone osobno, istnieje wyraźne poczucie ich zbieżności.

„W rzeczywistości to, co się dzieje, jest reakcją, nie pierwszą, na polityczne zachowanie Kataru, związane z faktem, że kraj ten dąży do rozwijania relacji z Iranem” – mówi Grigory KOSACH, doktor nauk historycznych, prof. Rosyjski Państwowy Uniwersytet Humanitarny. - To z jednej strony przeczy punktowi widzenia innych członków organizacji, Rady Współpracy Państw Arabskich Zatoki. Z drugiej strony Katar od dawna stał się miejscem, w którym (jak w pewnym stopniu w Londynie) występują przedstawiciele wszystkich ruchów opozycyjnych w świecie arabskim – od Bractwa Muzułmańskiego po Hamas i syryjskie organizacje islamistyczne. A to powoduje skrajne niezadowolenie zarówno państw Zatoki Perskiej, jak i Egiptu (gdyż w Katarze wciąż przebywają prominentne postacie ruchu Bractwa Muzułmańskiego. Nie jest to zjawisko nowe: w 2014 roku tego typu wydarzenia już miały miejsce (wtedy Arabia Saudyjska, Bahrajn i ZEA odwołały swoich ambasadorów z Doha - „MK". Ale wtedy było mniej boleśnie: było tylko odwołanie ambasadorów. Dziś wszystko jest znacznie poważniejsze. To próba powstrzymania Kataru i zmuszenia go do podążania za droga, którą podążają inne państwa strefy Zatoki Perskiej może być bardzo znacząca: wprowadzono de facto blokadę Kataru, obywatelom Kataru zabroniono wjazdu na ich terytorium (z wyjątkiem przypadku Hadżdż do Mekki).Kraj znajduje się w ciężkiej izolacji...

Na pierwszy rzut oka wrogość między Katarem a Arabią Saudyjską może wydawać się dziwna – z ideologicznego punktu widzenia te dwie monarchie wahabickie w wielu kwestiach znajdują się po tej samej stronie barykad. Nietrudno jednak zauważyć rodzącą się rywalizację tych krajów o przywódczą rolę w świecie arabsko-islamskim.

„Kiedy mówimy o kilku krajach arabskich w tej sytuacji, Arabia Saudyjska jest najważniejsza” – mówi Wasilij Kuzniecow, szef Centrum Studiów Arabskich i Islamskich w Instytucie Studiów Orientalnych Rosyjskiej Akademii Nauk. - Między tym krajem a Katarem od dawna istnieją sprzeczności (były w 2011 r. i później), które czasem się zaostrzają. Katar chce odgrywać niezależną rolę – i często jest postrzegany przez władze saudyjskie jako destrukcyjny dla regionu. Ale nie przeceniłbym tego, co się stało, bo mieliśmy już przykłady zerwania stosunków dyplomatycznych, w tym między tymi krajami. Generalnie zdarza się to często w regionie. To forma niezadowolenia i presji.

Pikanterii sytuacji dodaje również fakt, że w Katarze znajduje się baza Centralnego Dowództwa Sił Powietrznych USA. Ale jednocześnie warto zauważyć, że obecne drastyczne antykatarskie kroki Rijadu i jego sojuszników zostały podjęte zaledwie kilka tygodni po wizycie Donalda Trumpa w Arabii Saudyjskiej, podczas której zawarto umowy zbrojeniowe o wartości 110 miliardów dolarów. przygotowuje się do organizacji Mistrzostw Świata FIFA 2022.

Na Bliskim Wschodzie wybucha kolejny konflikt. Tym razem w obozie proamerykańskich monarchii Bliskiego Wschodu i ich zależnych satelitów. Szereg krajów świata muzułmańskiego, z których najbardziej godne uwagi to Bahrajn, Arabia Saudyjska, Egipt i Zjednoczone Emiraty Arabskie, nagle i zdecydowanie chwyciły za broń przeciwko Katarowi. Stosowali w takich przypadkach nie tylko zwykłe zabiegi polityczne i dyplomatyczne, ale także zdecydowane środki o charakterze gospodarczym, graniczące z blokadą. Wiele rozsądnych (i nie tak) wersji zostało przedstawionych na temat przyczyn tego sporu. Wszystkie wersje przyczyn tego, co się dzieje, można warunkowo podzielić na dwie kategorie: 1) scenariusze obejmujące bezpośrednią inicjatywę Stanów Zjednoczonych lub ich zgodę; 2) scenariusze zakładające, że konflikt toczy się bez udziału Stanów Zjednoczonych. Tylko jedno jest jasne: niezależnie od tego, czy dzieje się to z inicjatywy samych Stanów Zjednoczonych, czy bez ich wiedzy, to co się dzieje wyraźnie sygnalizuje słabość Stanów Zjednoczonych.

Wersja: demonstracyjna chłosta Kataru odbywa się z inicjatywy Stanów Zjednoczonych

Istnieje grupa scenariuszy, które wychodzą z założenia, że ​​obecne prześladowania Kataru są organizowane za sugestią Stanów Zjednoczonych. W teorii jest to możliwa opcja. Motywacją do tego mogą być względy polityczne i ekonomiczne.

Podobnie jak wiele innych państw wasalnych lub półkolonialnych, jest w znacznym stopniu zależna od metropolii, ale nie jest przez nie bezpośrednio kontrolowana. Jest to system regulowany, kiedy zachowanie zależnego kraju zaczyna wychodzić poza wyznaczone przez niego granice, pojawia się impuls (sygnał) kontrolny, który nakłania do powstrzymania odchylenia. Jeśli sprawca nie posłucha ostrzeżenia, jego kara jest orientacyjna: od łagodnych zachęt politycznych, przez środki ekonomiczne, po ostre bicie militarne.

Politycznymi przyczynami demonstracyjnie ostrej reakcji mogą być np. działania kontrolowanych przez Katar formacji zbrojnych (organizacji nazywanych zwykle terrorystami) na teatrach działań niepożądanych dla Zachodu działań wojennych: sabotaż decyzji zsyłanych przez łańcuchy kontroli z imperialistycznych centrów, uchylanie się od przydzielonych zadań, podwójna gra itp. Odpowiedzialność za serię dziwnych wadliwych ataków terrorystycznych w krajach Europy Zachodniej, jeśli nie jest to gra zachodnich służb wywiadowczych, teoretycznie można również obwiniać na Katar, według do wyników analityków.

Ekonomicznym powodem ataku na Katar może być np. chęć pewnej redystrybucji rynku gazu skroplonego (o co dążą amerykańskie firmy i z powodu którego w szczególności toczy się aktywna wojna z rurami Gazpromu w celu odzyskania „grubego” rynku europejskiego). Ponadto główne dostawy Kataru spadają na kraje Azji Południowo-Wschodniej, więc same Stany Zjednoczone nie ucierpią bezpośrednio z powodu ewentualnych przerw w dostawach surowców.

Mogą istnieć inne logiczne powody wynikające z konfliktu interesów, który jest odwiecznie obecny w kapitalistycznej konkurencyjnej gospodarce i polityce (nawet między najbliższymi sojusznikami).

Tym, co łączy Stany Zjednoczone, jest jednak to, że do tej pory niezbędny przymus był zapewniany w miękkim, półautomatycznym trybie. To Stany Zjednoczone i inne kraje zachodnie były źródłem obecnego zgromadzonego bogactwa monarchii Bliskiego Wschodu. Monarchie te doskonale rozumiały wskazówki i żądania hegemona. W rzadkich przypadkach w przypadku szczególnie nudnych stosowano ukierunkowane, prawie chirurgiczne środki (takie jak celowe zabójstwa lub przewroty pałacowe), które nie rozciągały się w czasie i nie przyciągały zbytniej uwagi ze względu na zwyczajność. W intrygującej formie artystycznej proces ten wyraźnie obrazuje chociażby thriller polityczny Syriana (2005) (politycznie poprawna nazwa, fałszywie nawiązująca do Syrii, została dobrana tak, by nie urazić żadnego z lojalnych wasali, a właściwie , film wyraźnie mówi o jednym z królestw Zatoki Perskiej).

Jeśli Stany Zjednoczone zostaną zmuszone do zmiany taktyki w odniesieniu do swoich posłusznych marionetek i uciekają się do hałaśliwej kampanii, którą zwykle stosuje się w przypadku krnąbrnych i ideologicznie obcych reżimów, to Stany Zjednoczone stracą kontrolę i kontrolę oraz utrzymają obecny stan sprawy wymagają dodatkowych wysiłków.

Wersja: konflikt z Katarem nie jest uwzględniony w planach Stanów Zjednoczonych

Logicznie spójne mogą być również scenariusze, w których wzajemny konflikt w obozie lojalnych bliskowschodnich sojuszników Zachodu może nie zostać uwzględniony w planach USA.

Monarchie bliskowschodnie od niepamiętnych czasów były ze sobą w konflikcie, zderzają się tu zarówno wielkie interesy gospodarcze całych krajów w walce o strefy wpływów i dominacji, jak i dość duże ambicje osobiste (w końcu ten region bije na głowę wszystkie światowe rekordy pod względem liczby królów i książąt oraz wielkości ChSV). Nawiasem mówiąc, to z tego powodu islam nigdy historycznie nie był w stanie pozostać jedną, jednoczącą wszystko religią i ideologią, tak jak zamierzali, i w trakcie wewnętrznych konfliktów rozpadał się na wiele konkurencyjnych i przeciwstawnych nurtów ( różnice między którymi są często czysto nominalne).

Na przykład Arabia Saudyjska twierdzi, że ma historyczną dominację w regionie i ogólnie w świecie muzułmańskim. Katar, niegdyś prowincjonalna prowincja, ale teraz bogata i wykazująca globalne ambicje, jest postrzegany przez sąsiednich monarchów jako nowicjusz.

Ten konflikt wpływów i ambicji pojawił się już wcześniej między monarchiami, ale zwykle nie wykraczał poza démarche. Rządzący nad nimi Zachód był bowiem zainteresowany utrzymaniem obecnego porządku w obozie swoich sojuszników. Ostatnio wzajemna wrogość między Saudyjczykami i Katarem ponownie objawiła się w postaci prawdziwej masowej bójki na wspólnym szczycie w sprawie wydobycia ropy i rynku naftowego (próbowali zatuszować incydent, ale wyciekło mobilne nagranie naocznego świadka). sieć).

Jeśli dzisiaj dochodzi do otwartego konfliktu między lojalnymi wasalami, wbrew opinii Stanów Zjednoczonych, przechodząc od małych lokalnych starć i démarche do zakrojonych na szeroką skalę działań politycznych i gospodarczych (które zwykle poprzedzają początek pełnoprawnych konfliktów zbrojnych), to to wyraźnie sygnalizuje, że mechanizmy odstraszające, które wcześniej dowiodły swojej skuteczności, przestają działać. Inicjatorzy konfliktu nie boją się już reakcji USA, albo na początek po prostu testują, jaka będzie ta reakcja. To także zły znak dla zachodniej dominacji.

Wniosek

Teraz sąsiednia Arabia Saudyjska - czyli te same jajka, tylko z profilu i na których nie ma gdzie umieścić samej marki - dosłownie otworzyła oczy: ktoś z nas szerzy i wspiera terroryzm! Oczywiście obecne potępienie Kataru jest tylko prawdopodobnym pretekstem do konfrontacji.

Region ten zawsze był rezerwą reakcji, gdyż był chroniony przez Zachód przed wszelkimi konfliktami i bolesnymi zmianami społecznymi.

Fakt, że w regionie szykuje się poważny konflikt, świadczy o rosnącej słabości Zachodu, a zwłaszcza Stanów Zjednoczonych.

MOSKWA, 5 czerwca - RIA Novosti. W poniedziałek w świecie arabskim wybuchł skandal dyplomatyczny. Cztery państwa – Bahrajn, Arabia Saudyjska, Egipt i Zjednoczone Emiraty Arabskie – ogłosiły rano zerwanie stosunków dyplomatycznych z Katarem, wydalenie dyplomatów i zwykłych obywateli, zerwanie połączeń transportowych z tym krajem. Inni poszli za nim.

Powody nazywane są „zaburzeniem sytuacji bezpieczeństwem i stabilnością”, działaniami mającymi na celu „wsparcie terroryzmu, w tym grup terrorystycznych w Jemenie, takich jak Al-Kaida* i *.

Już sam Katar nazwał zerwanie stosunków dyplomatycznych nieuzasadnionym i odrzucił wszelkie oskarżenia o ingerencję w sprawy innych państw.

Konflikt między Katarem a jego regionalnymi sąsiadami miał miejsce tydzień po szczycie Zatoki Perskiej z USA w Rijadzie, kiedy agencja informacyjna Kataru opublikowała przemówienie w imieniu emira tego kraju na rzecz budowania relacji z Iranem. Na szczycie w stolicy Arabii Saudyjskiej królestwo w imieniu wszystkich gości spotkania potępiło Iran za wrogą politykę i zagroziło odpowiednią reakcją. Później rzecznik katarskiego MSZ poinformował, że włamano się na stronę internetową agencji, a przemówienie w imieniu emira zostało opublikowane przez hakerów i nie miało nic wspólnego z przywódcą Kataru.

Jednak Arabia Saudyjska, Zjednoczone Emiraty Arabskie i Bahrajn uznały to zaprzeczenie za nieprzekonujące i nadal upierają się, że słowa o normalizacji stosunków z Iranem naprawdę należą do emira. Minister spraw zagranicznych ZEA Anwar Gargash wezwał Katar do zmiany polityki i nie powtarzania tych samych błędów w celu przywrócenia relacji z sąsiadami.

„Reakcja łańcuchowa” zerwania relacji

Bahrajn jako pierwszy ogłosił zerwanie stosunków dyplomatycznych z Katarem.

„W związku z ciągłym kołysaniem się stanu bezpieczeństwa i stabilności w Królestwie Bahrajnu oraz ingerencją w jego sprawy, dalszą eskalacją i prowokacją w mediach oraz wspieraniem działań terrorystycznych… Królestwo Bahrajnu ogłasza zerwanie stosunków dyplomatycznych z State of Qatar”, podała w poniedziałek rano oficjalna agencja informacyjna Królestwa.

Po Bahrajnie podobne oświadczenie złożył Egipt. „Rząd Arabskiej Republiki Egiptu postanowił zerwać stosunki dyplomatyczne z Katarem ze względu na ciągłe wrogie zachowanie władz Kataru wobec Egiptu” – powiedział w oświadczeniu oficjalny rzecznik Ministerstwa Spraw Zagranicznych tego kraju.

Zaledwie kilka minut później Arabia Saudyjska i Zjednoczone Emiraty Arabskie ogłosiły te same środki, a następnie Jemen i Libia.

Później w Kairze wyjaśniono, że decyzja o zerwaniu stosunków z Katarem została podjęta „z powodu ciągłej wrogiej polityki władz Kataru wobec Egiptu i niepowodzenia wszelkich prób przekonania ich do zaprzestania wspierania organizacji terrorystycznych kierowanych przez Bractwo Muzułmańskie. "

Według egipskiego MSZ Katar „zapewnia azyl przywódcom Bractwa Muzułmańskiego, w stosunku do których zapadły orzeczenia sądowe o ich udziale w atakach terrorystycznych na terytorium Egiptu”. Ponadto, według oficjalnego Kairu, „Doha szerzy ideologię grup Al-Kaidy* i IS* oraz wspiera ataki terrorystyczne na terytorium Półwyspu Synaj”.

Jednocześnie Egipt wezwał wszystkie zaprzyjaźnione kraje, a także firmy arabskie i międzynarodowe do podjęcia działań mających na celu zatrzymanie połączeń transportowych z Katarem.

Dyplomaci otrzymali 48 godzin

Po ogłoszeniu zerwania stosunków dyplomatycznych logicznie poszły doniesienia o wydaleniu dyplomatów. Bahrajn dał katarskim dyplomatom czterdzieści osiem godzin na opuszczenie królestwa. Manama zawiesił również komunikację powietrzną i morską z Doha i zakazał obywatelom Kataru odwiedzania Bahrajnu, a także zakazał swoim obywatelom życia i odwiedzania Kataru.

Zjednoczone Emiraty Arabskie dały również katarskim dyplomatom 48 godzin na opuszczenie kraju, podała telewizja Al-Arabiya. „Misja dyplomatyczna Kataru ma 48 godzin na opuszczenie kraju” – cytuje tekst oświadczenia.

Z Emiratów wydalani są także zwykli obywatele Kataru. „Obywatelom Kataru zabrania się wjazdu do ZEA, a także przejazdu przez nie. Mieszkańcy Kataru, a także odwiedzający (ZEA) mieszkańcy tego kraju mają 14 dni na opuszczenie kraju z przyczyn związanych z bezpieczeństwa” – powiedział w oficjalnym oświadczeniu Abu Zabi.

Arabia Saudyjska zgłosiła te same środki. „Niestety, ze względów bezpieczeństwa, wszystkim obywatelom Kataru zabrania się wjazdu i przejazdu przez Arabię ​​Saudyjską. Mieszkańcy i czasowo przebywający w Arabii Saudyjskiej mają 14 dni na opuszczenie kraju” – podała w oświadczeniu saudyjska agencja informacyjna SPA. ...

Jednocześnie Arabia Saudyjska potwierdza, że ​​„będzie nadal zapewniać wszelkie korzyści i usługi katarskim pielgrzymom”.

Niebo jest zamknięte

Cztery kraje, które jako pierwsze zerwały więzi z Katarem, postanowiły nie ograniczać się do oświadczeń i wydalenia katarskich dyplomatów i zwykłych obywateli. Między innymi Arabia Saudyjska i Egipt zawiesiły połączenia lądowe, powietrzne i morskie z Katarem.

Z kolei Bahrajn ogłosił zamknięcie przestrzeni powietrznej kraju dla przelotu samolotów narodowego przewoźnika Kataru Qatar Airways.

„Bahrajn zamyka przestrzeń powietrzną Bahrajnu dla katarskich samolotów… Katar nadal wspiera terroryzm na wszystkich szczeblach, działał w celu obalenia legalnego rządu w Bahrajnie” – podało w oświadczeniu Ministerstwo Spraw Zagranicznych Królestwa.

Następnego dnia obiecują wstrzymać połączenia komunikacyjne z Katarem i Zjednoczonymi Emiratami Arabskimi. „Zawieszenie komunikacji morskiej i lotniczej z Katarem na dwadzieścia cztery godziny oraz zakaz tranzytu pojazdów jadących do iz Kataru” – podał kanał telewizyjny Al-Arabiya, powołując się na oświadczenie oficjalnego Abu Zabi.

Narodowy przewoźnik ZEA Etihad Airways potwierdził, że przestanie latać do Kataru. „Linie lotnicze zawiesiją loty do iz Kataru we wtorek rano” – powiedział przedstawiciel linii lotniczej w oświadczeniu skierowanym do RIA Novosti.

Flydubai zawiesza wszystkie loty między Dubajem a Doha. „Od wtorku 6 czerwca 2017 r. wszystkie loty między Dubajem a Doha zostaną zawieszone” – poinformowała firma w oświadczeniu dla RIA Novosti.

Nie ma miejsca w Jemenie

Poza tym Katar został wykluczony z szeregów koalicji arabskiej w Jemenie, zgodnie z oświadczeniem jego dowództwa opublikowanym przez saudyjską agencję SPA.

Konflikt zbrojny trwa w Jemenie od 2014 roku, w którym z jednej strony biorą udział rebelianci Huti z szyickiego ruchu Ansar Allah i część armii lojalnej wobec byłego prezydenta Alego Abdullaha Saleha, a z drugiej wojska rządowe oraz milicje lojalne wobec prezydenta Abd Rabbu Mansura Hadiego. Wsparcie powietrzne i naziemne władzom zapewnia koalicja arabska pod przewodnictwem Arabii Saudyjskiej.

„Koalicyjne Dowództwo Praworządności w Jemenie ogłasza swoją decyzję o zamknięciu państwa Kataru w koalicji z powodu działań wspierających terroryzm, w tym ugrupowania terrorystyczne w Jemenie, takie jak Al-Kaida i Państwo Islamskie” , współpraca z grupami biorącymi udział w zamachu stanu "- powiedział w oświadczeniu. Takie działania są sprzeczne z celami arabskiej koalicji w Jemenie, czytamy w raporcie.

Przyszło do sportu

Skandal dyplomatyczny dotarł nawet do sportu. Wielokrotnie nagradzany saudyjski klub piłkarski Al-Ahli ogłosił rozwiązanie umowy sponsorskiej z katarskimi liniami lotniczymi Qatar Airways, podała telewizja Al-Arabiya.

"Al-Ahli" zapowiada zerwanie umowy sponsorskiej ze strony Qatar Airwais" - zacytował klub telewizyjny kanał telewizyjny.

Klub Al-Ahli jest zaliczany do najwyższej ligi saudyjskich mistrzostw piłki nożnej i wielokrotnie wygrywał mistrzostwa kraju.

Katar

Katar z kolei stwierdził, że wszystkie te środki są absolutnie nieuzasadnione. „Żałujemy decyzji o zerwaniu stosunków… Te działania nie są w żaden sposób uzasadnione, opierają się na oświadczeniach bezpodstawnych” – napisało w oświadczeniu Ministerstwo Spraw Zagranicznych Królestwa.

Jednocześnie Katar powiedział, że zrobi wszystko, aby „odpierać próby wpływania na społeczeństwo i gospodarkę Kataru”. Ponadto Doha zapewniła, że ​​środki podjęte przez kraje arabskie nie wpłyną na życie obywateli i mieszkańców kraju.

Katar odrzucił także oskarżenia o ingerowanie w wewnętrzne sprawy krajów arabskich i wspieranie terroryzmu. „Państwo Katar jest pełnoprawnym członkiem Rady Współpracy Państw Arabskich Zatoki (RWPZ), przestrzega jej statutu, szanuje suwerenność innych państw i nie ingeruje w ich sprawy wewnętrzne, a także wypełnia swoje zobowiązania do zwalczać terroryzm i ekstremizm” – poinformowało Ministerstwo Spraw Zagranicznych.

Katar nazwał jednak te działania krajów, które zerwały z nim stosunki, próbą narzucenia swojej woli Dosze, co „samo w sobie jest pogwałceniem suwerenności”. „Posuwanie się do przodu sfabrykowanych powodów do podejmowania działań przeciwko braterskiemu państwu wchodzącemu w skład GCC jest najlepszym dowodem na to, że nie ma realnych powodów do podejmowania takich działań wspólnie z Egiptem” – czytamy w dokumencie.

USA są gotowe do pojednania

Kraje spoza regionu już zaczęły reagować na tę sytuację. Na przykład sekretarz stanu USA Rex Tillerson powiedział, że Waszyngton jest gotowy do odegrania swojej roli w pojednaniu Kataru z Bahrajnem, Arabią Saudyjską, Zjednoczonymi Emiratami Arabskimi i Egiptem.

„Oczywiście namawiamy strony, aby wspólnie zasiadły do ​​stołu negocjacyjnego i wyeliminowały te różnice” – cytuje wypowiedź Agence France-Presse Tillerson, którą wygłosił w Sydney.

„Jeśli jest jakaś rola, jaką możemy odegrać w rozwiązywaniu problemów, to uważamy, że ważne jest, aby Rada Współpracy Państw Arabskich Zatoki pozostała zjednoczona” – powiedział sekretarz stanu USA.

A jeden z możliwych „sprawców” kryzysu, Iran, wyraził opinię, że sytuacja nie przyczyni się do rozwiązania kryzysów na Bliskim Wschodzie.

„Era zerwania stosunków dyplomatycznych i zamykania granic… nie jest sposobem na rozwiązanie kryzysu… Jak powiedziałem wcześniej, agresja i okupacja doprowadzą tylko do niestabilności” – powiedział zastępca szefa sztabu prezydenta Iranu Hamid Abutalebi , cytowany przez Reutersa.

Czy to wina Trumpa?

Retoryka prezydenta USA Donalda Trumpa przeciwko Iranowi jest winna zerwania stosunków dyplomatycznych między krajami arabskimi a Katarem – powiedziała Elena Suponina, doradca dyrektora Rosyjskiego Instytutu Studiów Strategicznych, ekspert RIAC.

„Za oskarżeniami pod adresem Kataru ze strony monarchii arabskich kryją się inne różnice, przede wszystkim w sprawie polityki wobec Iranu. Katar nie zgadzał się z twardą linią Saudyjczyków, uważając ją za niezwykle niebezpieczną. To spowodowało niezadowolenie w Rijadzie” – powiedział ekspert RIA Novosti.

Według niej „na szczycie w Rijadzie emir Kataru, szejk Tamim, został chłodno przyjęty, co, co dziwne, zostało zignorowane przez głównego gościa szczytu, prezydenta USA Donalda Trumpa”. „Gość wydarzenia był zajęty swoją bojową retoryką przeciwko Iranowi, jakoś nie zauważając, że te jego wypowiedzi wprowadzają jeszcze większy rozłam nie tylko między Iranem z jednej strony a Arabami z drugiej, ale także w samym świecie arabskim Tym razem retoryka Donalda Trumpa spowodowała rozłam nawet wśród wcześniej zjednoczonych arabskich monarchii Zatoki Perskiej, zjednoczonych w organizacji Rady Współpracy – powiedział Suponina.

Uważa, że ​​„spory dotyczące Iranu powodują różnice w wielu konfliktach regionalnych, takich jak Jemen i Syria, gdzie interesy Iranu są bardzo wyraźnie śledzone”.

Trumpowi udało się coś, czego nikt wcześniej nie zrobił – podzielił tę organizację, która do tej pory starała się przynajmniej zewnętrznie okazywać jedność i nie prać publicznie brudnej bielizny. Teraz pozostaje tylko pytanie, czy to powstrzyma Trumpa w jego surowym Jeśli chodzi o Iran, czy zrozumie, że jest on obarczony eskalacją w regionie Bliskiego Wschodu, czy też być może Amerykanie tego potrzebują, działania na zasadzie „dziel i rządź” – powiedział doradca dyrektora Rosyjskiego Instytutu ds. Studia strategiczne.

Zaznaczyła, że ​​sytuacja ta wyraźnie odpowiada na pytanie, czy możliwe jest stworzenie arabskiego sojuszu NATO. "Jak pokazują ostatnie wydarzenia - nie, to niemożliwe, choćby dlatego, że pokłócili się jeszcze zanim arabskie NATO zaczęło tworzyć. Ale doprowadzi to również do tego, że walka z terroryzmem w regionie będzie osłabiona z powodu tych różnic" - zauważył ekspert.

Mało ważne dla Syrii

Sytuacja wokół Kataru może mieć wpływ na procesy w całym regionie, ponieważ Doha aktywnie w nich uczestniczyła. Jednak według Borisa Dołgowa, starszego badacza w Centrum Studiów Arabskich i Islamskich w Instytucie Studiów Orientalnych Rosyjskiej Akademii Nauk, nic zasadniczo nie zmieni się w związku z kryzysem syryjskim.

"Konfrontacja między grupami wspieranymi przez Doha i Rijad będzie trwała, w tym zbrojnymi. Być może zobaczymy w pewnym stopniu spadek finansowania z Kataru, bardziej zawoalowaną promocję tego finansowania. Nie jest to oficjalnie ogłoszone - ale trwa Islamskie fundacje, różne organizacje pozarządowe – powiedział Dołgow RIA Novosti.

Prawdopodobnie, zdaniem analityka, finansowanie to zostanie w pewnym stopniu ograniczone, ale „będzie kontynuowane”.

„Jeśli chodzi o zaostrzenie kryzysu syryjskiego lub pewien wpływ na militarną stronę konfliktu syryjskiego, myślę, że konfrontacja między Katarem a Arabią Saudyjską nie będzie miała większego znaczenia”, powiedział źródło.

Dołgow przekonuje, że teraz, po serii zamachów terrorystycznych w Europie, wśród polityków pojawia się coraz więcej opinii o konieczności przyjrzenia się wsparciu finansowemu radykalnemu ugrupowaniu, którego „wyznawcy” dokonują zamachów terrorystycznych w Europie . W szczególności rozważ możliwe zaangażowanie państw Zatoki Perskiej.

„To też, moim zdaniem, odegrało pewną rolę. Arabia Saudyjska i wspierające ją kraje Zatoki Perskiej starają się jakoś odciąć od tych oskarżeń” – zasugerował ekspert.

Ropa na pozytywnym terytorium

Zdaniem Walerego Niestierowa, analityka Sbierbanku KIB, sytuacja wokół Kataru nie powinna znacząco wpłynąć na realizację porozumienia o ograniczeniu wydobycia ropy. Mimo to, jak dowiedział się w poniedziałek, Ministerstwo Energetyki Federacji Rosyjskiej zamierza omówić sytuację z Katarem na posiedzeniu komitetu monitorującego przestrzeganie porozumienia o ograniczeniu wydobycia ropy przez kraje OPEC i inne państwa produkujące ropę.

Państwa OPEC i inne kraje produkujące ropę zdecydowały 25 maja o przedłużeniu o 9 miesięcy porozumienia o ograniczeniach wydobycia. Strony zamierzają omówić jego realizację na spotkaniu w listopadzie. Arabia Saudyjska, Zjednoczone Emiraty Arabskie i Katar są członkami OPEC i tym samym są stronami umowy.

„Z punktu widzenia realizacji porozumienia o ograniczeniu wydobycia ropy naftowej nie powinno to szczególnie dotyczyć. Po pierwsze, kraje, które nie są zaprzyjaźnione, są zaangażowane w tę umowę wcześniej i do tej pory. Polityczne sprzeczności w OPEC istniały zawsze i często bardzo ostre.” , - powiedział Niestierow RIA Novosti.

Jednocześnie Katar, Arabia Saudyjska i Bahrajn nadal są zainteresowane wysokimi cenami ropy, powiedział analityk. "Katar jest przede wszystkim eksporterem gazu skroplonego, jako kraj produkujący ropę i eksporter ropy naftowej jest znacznie mniej widocznym graczem na rynku. Dlatego nawet jeśli Katar nie przestrzega warunków umowy, którą ja Wątpię, nic złego się nie stanie. Decydują o losie tej umowy – dodał Niestierow.

Ale, jak mówi, „pojawienie się kolejnego ogniska napięć, moim zdaniem, jest dość poważnym czynnikiem, który będzie wspierał lub podbijał ceny”. „W odniesieniu do cen ropy sytuacja ta powinna odgrywać pozytywną rolę. Każde pogorszenie sytuacji na Bliskim Wschodzie prowadzi do spekulacyjnego wzrostu cen ropy” – zauważył ekspert.

Rzeczywiście, światowe ceny ropy naftowej rosną. Od 10.01 czasu moskiewskiego sierpniowe kontrakty na ropę Brent wzrosły o 0,98% - do 50,44 dolarów za baryłkę, lipcowe kontrakty na ropę WTI - o 1,03% do 48,15 dolarów za baryłkę.

Zagrożenia dla Kataru

Jednocześnie pozycja gospodarcza Kataru może zostać znacznie osłabiona, powiedział saudyjski analityk polityczny Ahmed al-Faraj.

„Katar eksportuje do 70% swoich towarów, przy czym zdecydowana większość z nich jest wwożona do kraju przez jedyny naziemny punkt kontrolny, który istnieje na granicy z Arabią Saudyjską. Kanał telewizyjny Sky News Arabia.

Ponadto, według niego, narodowy przewoźnik lotniczy emiratu Qatar Airways przed podjęciem decyzji przez Rijad zajmował drugie miejsce pod względem liczby ruchu lotniczego w Arabii Saudyjskiej, a teraz linia traci ten duży segment rynku .

* Organizacja terrorystyczna zakazana w Rosji