Jak obliczyć gcal dla ogrzewania - poprawny wzór obliczeniowy

1.
2.
3.
4.

Często jednym z problemów, z jakimi borykają się konsumenci zarówno w budynkach prywatnych, jak iw budynkach mieszkalnych jest to, że zużycie energii cieplnej uzyskiwanej w procesie ogrzewania domu jest bardzo duże. Aby uchronić się przed koniecznością przepłacania za nadmierne ciepło i zaoszczędzić finanse, należy ustalić, jak dokładnie powinno odbywać się obliczenie ilości ciepła do ogrzewania. Konwencjonalne obliczenia pomogą rozwiązać ten problem, za pomocą którego stanie się jasne, ile ciepła powinno być wprowadzane do grzejników. To zostanie omówione dalej.

Ogólne zasady wykonywania obliczeń gcal

Oczywiście taki problem zostanie całkowicie wyeliminowany, jeśli w salonie znajduje się licznik ciepłej wody, ponieważ w tym urządzeniu są już wstępnie ustawione odczyty, które odzwierciedlają odebrane ciepło. Mnożąc te wyniki przez ustaloną taryfę, modne jest uzyskiwanie końcowego parametru zużywanego ciepła.

Procedura obliczeniowa przy obliczaniu zużytego ciepła

• Q w tym przypadku to całkowita ilość energii cieplnej;
• V jest wskaźnikiem zużycia ciepłej wody, mierzonym w tonach lub w metrach sześciennych;
• T1 to parametr temperatury ciepłej wody (mierzony w zwykłych stopniach Celsjusza). W takim przypadku bardziej odpowiednie będzie uwzględnienie temperatury charakterystycznej dla określonego ciśnienia roboczego. Ten wskaźnik ma specjalną nazwę - entalpia. Ale w przypadku braku wymaganego czujnika można przyjąć jako podstawę temperaturę, która będzie jak najbardziej zbliżona do entalpii. Zazwyczaj jego średnia waha się od 60 do 65 ° C;
• T2 w tym wzorze to wskaźnik temperatury zimnej wody, który jest również mierzony w stopniach Celsjusza. Ze względu na to, że dojście do rurociągu zimnej wody jest bardzo problematyczne, wartości te określane są wartościami stałymi, które różnią się w zależności od warunków atmosferycznych panujących na zewnątrz mieszkania. Np. w sezonie zimowym, czyli w środku sezonu grzewczego, wartość ta wynosi 5°C, a latem, gdy obieg grzewczy jest wyłączony, 15°C;
• 1000 to wspólny czynnik, który można wykorzystać do uzyskania wyniku w gigakaloriach, który jest dokładniejszy niż normalne kalorie. Zobacz także: „Jak obliczyć ciepło do ogrzewania - metody, wzory”.

Obliczanie Gcal dla ogrzewania w systemie zamkniętym, który jest wygodniejszy w obsłudze, powinno odbywać się w nieco inny sposób. Wzór do obliczania ogrzewania pomieszczeń w systemie zamkniętym jest następujący: Q = ((V1 * (T1 - T)) - (V2 * (T2 - T)))) / 1000.

W tym przypadku:

• Q to ta sama ilość energii cieplnej;
• V1 to parametr natężenia przepływu chłodziwa w rurze zasilającej (zarówno zwykła woda, jak i para wodna mogą działać jako źródło ciepła);
• V2 to objętość przepływu wody w rurociągu wylotowym;
• T1 to wartość temperatury w rurze doprowadzającej chłodziwo;
• T2 to wskaźnik temperatury na wylocie;
• T to parametr temperatury zimnej wody.

Inne metody obliczania ilości ciepła

Wzór obliczeniowy ogrzewania w tym przypadku może nieznacznie różnić się od powyższego i mieć dwie opcje:

1. Q = ((V1 * (T1 - T2)) + (V1 - V2) * (T2 - T)) / 1000.
2. Q = ((V2 * (T1 - T2)) + (V1 - V2) * (T1 - T)) / 1000.

Na tej podstawie można śmiało powiedzieć, że obliczenia kilowatów ogrzewania można wykonać samodzielnie. Nie zapominaj jednak o konsultacjach ze specjalnymi organizacjami odpowiedzialnymi za dostarczanie ciepła do mieszkań, ponieważ ich zasady i system rozliczeń mogą być zupełnie inne i składać się z zupełnie innego zestawu środków.

Decydując się na zaprojektowanie tak zwanego systemu „ciepłej podłogi” w prywatnym domu, musisz być przygotowany na to, że procedura obliczania ilości ciepła będzie znacznie bardziej skomplikowana, ponieważ w tym przypadku należy wziąć pod uwagę nie tylko cechy obwodu grzewczego, ale także parametry sieci elektrycznej, z której i podłoga będzie ogrzewana. W tym samym czasie organizacje odpowiedzialne za kontrolę takich prac instalacyjnych będą zupełnie inne.

Wielu właścicieli często boryka się z problemem zamiany wymaganej liczby kilokalorii na kilowaty, co jest spowodowane stosowaniem jednostek miary w międzynarodowym systemie zwanym „C” przez wiele pomocniczych środków pomocniczych. Tutaj trzeba pamiętać, że współczynnik przeliczający kilokalorie na kilowaty wyniesie 850, czyli w uproszczeniu 1 kW to 850 kcal. Ta procedura obliczeniowa jest znacznie łatwiejsza, ponieważ obliczenie wymaganej ilości gigakalorii nie będzie trudne - przedrostek „giga” oznacza „milion”, dlatego 1 gigakaloria to 1 milion kalorii.

Aby uniknąć błędów w obliczeniach, należy pamiętać, że absolutnie wszystkie współczesne mają pewien błąd, często w akceptowalnych granicach. Obliczenie takiego błędu można również wykonać niezależnie, korzystając z następującego wzoru: R = (V1 - V2) / (V1 + V2) * 100, gdzie R jest błędem, V1 i V2 są parametrami natężenia przepływu wody w system już wspomniany, a 100 to współczynnik odpowiedzialny za przeliczenie otrzymanej wartości na procenty.

Suma wszystkich obliczeń

Oczywiście wszystkie środki do obliczania ciepła są znacznie wygodniejsze i łatwiejsze do wykonania w budynkach prywatnych niż w budynkach mieszkalnych ze scentralizowanym systemem grzewczym, w których nie można wykonać prostego sprzętu. Zobacz także: „Jak oblicza się ogrzewanie w budynku mieszkalnym - zasady i wzory do obliczeń”.